فاضل نظری

آدم ها همه می پندارند که زنده اند؛

برای آنها تنها نشانه حیات،

بخار گرم نفس هایشان است!

کسی از کسی نمی پرسد:

آهای فلانی!

از خانه دلت چه خبر

گرم است

چراغش نوری دارد هنوز؟